W trakcie prezentacji półrocznego raportu o polityce monetarnej Fed, przekaz Janet Yellen był zdecydowanie jastrzębi. Takowe nastawienie było również odczuwalne w wypowiedziach innych członków FOMC. Co więcej, odczyty inflacji PPI (1,6% rdr) oraz CPI (2,5% rdr) okazały się wyższe od oczekiwań. Dodatkowo nie zawiodła dynamika sprzedaży detalicznej (5,6% rdr), czy też publikacja indeksu Fed z Filadelfii (43,3 pkt). Zarówno wypowiedzi przedstawicieli Fed, jak i dane gospodarcze wskazują, że kolejna podwyżka stóp procentowych w Stanach jest coraz bliżej. Tymczasem wczoraj eurodolar odbił się od poziomu 1,052 i zaczął zmierzać na północ. Ruch ten jest dość zaskakujący. Faktycznie zawiodła dynamika produkcji przemysłowej (-0,3% mdm), jednakże to mało prawdopodobne, aby ta w istotny sposób mogła decydować o losach głównej pary walutowej. Niewykluczone, że rynek nadal bardzo ostrożnie podchodzi do kwestii zacieśniania monetarnego. Przyczyna być może tkwi w polityce, a dokładniej w oczekiwaniach co do zapowiedzi wyborczych Donalda Trumpa, który niebawem ma zaprezentować reformę podatkową. Niepewność związana z jakością zmian, czy też z obawami co do faktycznego terminu ich prezentacji może ograniczać siłę dolara, bowiem to właśnie plany nowego prezydenta dotychczasowo potęgowały oczekiwania co do dalszego rozwoju amerykańskiej gospodarki. Jednak mimo wszystko skala korekty wydaje się przesadna. Póki co, eurodolar oscyluje w rejonach 1,067, czyli w pobliżu wczorajszych szczytów.
Inflacja na dobre zadomowiła się także w Polsce. Odczyt wskaźnika CPI na poziomie 1,8% nie tylko okazał się wyższy od prognoz rynku, ale także od projekcji NBP. Tym niemniej, RPP systematycznie powtarza, że nie widzi perspektyw do podwyższenia stóp procentowych. Co więcej, dotychczasowe dane makroekonomiczne sygnalizujące ożywienie znalazły swoje odzwierciedlenie w dynamice PKB w czwartym kwartale 2016 r. (2,7% wobec prognoz na poziomie 2,5%). W rzeczywistości rok 2016 był znacznie słabszy niż pierwotnie się spodziewano, ale oczekiwania co do 2017 r. wyraźnie rosną. Nie zawiódł również wzrost poziomu wynagrodzeń, którego styczniowe tempo wyniosło 4,5% rdr. Tym niemniej, polska waluta złapała lekką zadyszkę. Para EUR/PLN w dalszym ciągu nie poradziła sobie z granicą 4,30. Obecnie eurozłoty znajduje nieco powyżej 4,31. Obecny układ techniczny przypomina konsolidację o górnym ograniczeniu na poziomie 4,325 i dolnym w rejonach 4,29 – 4,30. Z kolei para USD/PLN znajduje się w okolicy 4,04. Najbliższe wsparcia to 4,036 i 4,015. Za opór należy uznać poziom 4,088.
Niewykluczone, że dzisiejsze odczyty makroekonomiczne okażą się nowym paliwem dla złotego. Inwestorzy poznają dynamikę sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej, oraz inflację PPI. Ponadto, warto zwrócić uwagę na amerykański indeks wskaźników wyprzedzających oraz tempo wzrostu sprzedaży detalicznej w Wielkiej Brytanii.
Autor: Łukasz Rozbicki, MM Prime TFI
