Część przedsiębiorców stara się korzystać z różnego rodzaju dotacji i dofinansowania unijnego. W niektórych przypadkach istnieje możliwość zaliczenia do kosztów pracy właściciela firmy do wydatków w ramach projektu. Ale nie oznacza to, że można owe koszty pracy uznać za koszty podatkowe prowadzenia działalności gospodarczej.
Fundusze unijne płyną nie tylko do firm w ramach dotacji, ale można skorzystać z nich w ramach udziału w różnego rodzaju projektach. Część przedsiębiorców, którzy z tego rozwiązania korzysta, ma problem, jak rozliczyć wpływy wynikające z takich projektów.
Koszt pracy oszacowany na 760 zł/h
Taki problem ma przedsiębiorca, który chce wziąć udział w projekcie badawczym, współfinansowanym przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego. Zgodnie z zasadami, dotyczącymi projektu, istnieje możliwość zaliczania do wydatków badawczych kosztów pracy osoby prowadzącej działalność gospodarczą, która nie pobiera wynagrodzenia za pracę. Związane są z tym pewne obostrzenia, choćby takie, że stawka musi być liczona za godzinę i że przedsiębiorca nie może całości swojego czasu poświęcić na projekt.
Przedsiębiorca prowadzi działalność w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów silnikowych. Zamierza przystąpić do projektu, a koszt jego pracy został wyliczony na 760 zł za godzinę. Jako że projekt ma potrwać trzy lata, a maksymalna liczba godzin rocznie, jaką może poświecić na udział, wynosi 72 godziny miesięcznie (860 godzin rocznie), to wysokość kosztu kwalifikowalnego dla podatnika ma wynieść 1,643 mln zł w badaniach przemysłowych (dofinansowanie wynosi 80%) oraz 653,6 tys. zł dla prac rozwojowych (dofinansowanie 60%).
Podatnik zadał pytanie, czy skoro na udział w projekcie badawczym musi poświęcić część czasu, który do tej pory poświęcał firmie, może tak wyliczony koszt pracy potraktować jako koszt uzyskania przychodu?
Art. 23 mówi, co kosztem być nie może
Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 24 listopada 2015 r. (sygnatura ITPB1/4511-949/15/MW) uznała, że koszty pracy właściciela firmy nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu. Jak zwrócili uwagę urzędnicy, jednym z czynników decydujących o tym, że dany wydatek nie jest kosztem, jest wymienienie go w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tam bowiem ustawodawca zapisał wydatki, które kosztem być nie mogą.
Znalazł się tam także i taki zapis (ust. 1 pkt 10), wg którego „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki”.
I nie ma tu znaczenia – napisali urzędnicy – czy „praca własna” jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej czy bez umowy, bo nie może być ona kosztem działalności gospodarczej.
