Często powodem awansu wielu szefów są zasługi na niższych stanowiskach. Wielu ludzi ma nadzieję, że zdobyte doświadczenie, pozwoli im zostać wyjątkowym szefem. Tymczasem kierowanie zespołem pracowników to nie tylko wiedza, ale też kompetencje miękkie, wyobraźnia, empatia. Często młodzi ludzie jako cel obierają – zostać dyrektorem, zostać szefem, zupełnie nie zważając na predyspozycje. Powiedzmy sobie szczerze – nie każdy ma w sobie tyle siły i przebojowości, aby zarządzać kilkunasto-, a nawet kilkudziesięcioosobowym zespołem. Niczym nie da się zastąpić doświadczenia życiowego i nabytych w drodze kariery zawodowej, umiejętności. Przecież nikt nie powierzy niedoświadczonemu i nieprzygotowanemu robotnikowi wybudowania nawet prostego domu. Od nowych szefów firma wymaga znacznie bardziej skomplikowanej pracy, nie dając im najczęściej żadnego przygotowania.
Jakie jest główne zadanie szefa?
Motywowanie podwładnych do jak najlepszej pracy, zarządzanie pracą, delegowanie zadań i rozliczanie ich wykonania. Nie ma jedynego, obowiązującego sposobu zarządzania ludźmi. Narzucanie sobie schematu, jaki powinien się sprawdzić, powoduje zwiększenie presji, stres i niepotrzebne napięcia. Nie ma takich samych ludzi, każdy z nas jest inny, ma inne doświadczenie, różne kompetencje. Szef powinien być elastyczny, a jednocześnie charyzmatyczny. W wielu badaniach, które mówią o tym, co jest najskuteczniejszym atrybutem szefa, na najwyższych miejscach pojawia się charyzma. W sytuacjach przekazywania decyzji i egzekwowania poleceń, szef powinien umieć robić to stanowczo i dyrektywnie, ale bez naruszania godności podwładnych. Niezwykle ważna jest też umiejętność prowadzenia mediacji i negocjacji w sytuacjach konfliktowych.
Jeżeli jesteś niedoświadczonym szefem, musisz liczyć się z tym, że pracownicy będą starali się wykorzystać Twój brak doświadczenia, dobre serce czy pobłażliwość. Jeżeli pozwolimy sobie na zbyt przyjacielskie relacje z pracownikami, umożliwimy im krytykować nas ostro i niesprawiedliwie, najpewniej wykorzystają to przeciwko nam. Nie ulegajmy presji, nie reagujmy pochopnie oraz emocjonalnie. Niezwykle częstą umiejętnością szefa w Polsce jest „wymuszanie” odpowiedzialnej postawy u swoich podwładnych. Najważniejsza wydaje się być pomoc podwładnym w rozwiązywaniu problemów, niepozostawienie ich samych na polu walki, ale też niewyręczanie w rozwiązywaniu wszystkich działań.
Bycie skutecznym szefem często wiąże się z pewnym dystansem wobec podwładnych, jak i samotnością w pracy. Jeżeli jednak będziemy sprawiedliwi, będziemy brać odpowiedzialność za podjęte decyzje, będziemy wymagający, ale też pomocni, szacunek oczywiście się pojawi. Warto doceniać osiągnięcia swoich pracowników – chwalić i nagradzać, wstawiać się za zespołem u przełożonych i podchodzić do pracy z uśmiechem oraz tak potrzebnym zrozumieniem. Jeżeli jednak decydujemy się zostać szefem, musimy dopuścić do siebie możliwość stawiania wielu kroków samotnie.
Autor: Robert Zych – współwłaściciel firmy szkoleniowej Kontrakt OSH. Autor książek: „Lider sprzedaży”, „Gen Sprzedawcy”, „Szef w roli coacha” oraz najnowszej „Klient w centrum uwagi”.
