Pierwszy kwietnia to prima aprilis, ale na rynkach finansowych nie ma miejsca na żarty. Dziś dominuje skupienie w oczekiwaniu na marcowy raport z rynku pracy USA. Jego szanse na poprawę pozycji USD wyraźnie zmalały w ostatnich dniach.
Wskaźniki zatrudnienia z regionalnych badań koniunktury za poprzedni miesiąc sugerują mniejszą liczbę zwolnień w przemyśle, a tygodniowe dane o wnioskach o zasiłek pozostawały stabilne na niskim poziomie. Opublikowany w środę raport ADP wypadł solidnie (200 tys.), co łącznie daje podstawy do oczekiwań kolejnego miesiąca z przyrostem zatrudnienia o ponad 200 tys. miejsc. Stopa bezrobocia powinna pozostać bez zmian na 4,9 proc. w związku z wzrostem odsetka aktywnych zawodowo. Główna uwaga skupi się na dynamice płac, ale poprzeczka do pozytywnej niespodzianki jest zawieszona wysoko, gdyż konsensus przewiduje wzrost o 0,2 proc. m/m.
Jednak nawet jeśli dane wypadną lepiej od oczekiwań, nie pomogą dolarowi na długo. Dobra kondycja rynku pracy utrzymuje się już od jakiegoś czasu i kolejny raport to potwierdzający nie będzie żadnym przełomowym wydarzeniem. Ponadto raport NFP jest tylko wtedy istotny, kiedy może przechylać szale w debacie o najbliższych decyzjach Fed. W tym tygodniu prezes Yellen dała jasno do zrozumienia, że w kwietniu nie ma co liczyć na podwyżkę, a decyzja w czerwcu będzie zależeć od zupełnie innych spraw (oczekiwania inflacyjne, sytuacja gospodarcza i rynkowa w kraju i za granicą). Co innego jeśli dzisiejsze dane wypadną słabo (przy negatywnych rewizjach danych za poprzednie miesiące), gdyż wtedy wzbudzą obawy, że Fed będzie musiał poszerzyć listę obszarów mogących hamować jego zapędy do normalizacji polityki monetarnej.
Sądzimy, że wyższe ryzyko leży po stronie słabszego odczytu, choć nie zakładamy głębokiego rozczarowania. W rezultacie presja na USD powinna pozostać podtrzymana, ale bez załamania notowań. Po wyprzedaży z ostatnich dni rynek w większości uciekł z długich pozycji w dolarze i dalsza słabość powinna się już opierać o świeże budowanie krótkich pozycji. Jednak w przestrzeni G10 coraz trudniej znaleźć atrakcyjne waluty do gry przeciw USD. W przypadku EUR, JPY i CHF tamtejsze banki centralne utrzymują jeszcze bardziej gołębią retorykę niż Fed. Ponadto jen musi jeszcze odpowiedzieć na bardzo słaby raport Tankan z dzisiejsze nocy, który rysuje złe perspektywy dla japońskiego przemysłu. Z kolei zatrzymanie rajdu na rynku surowców odbiera pary walutom powiązanym (AUD, NZD, CAD).
Dziś w kalendarzu wysyp indeksów PMI. Za nami już dobre (choć zignorowane) dane z Chin. Odczyty z Eurolandu raczej przejdą bez echa. W Polsce zakładamy wzrost z 52,8 do 53,3 powyżej konsensusu na 52,6. W USA układ kalendarza ustawia odczyt ISM dla przemysłu po danych z rynku pracy, więc uwaga na nim będzie mniejsza. Oczekuje się powrotu wskaźnika powyżej granicy 50 pkt, biorąc pod uwagę silne odbicia wskaźników regionalnych (Richmond, Nowy Jork, Filadelfia). W raporcie Uniwersytetu Michigan istotne będzie potwierdzenie danych wstępnych o odbiciu oczekiwań inflacyjnych do 2,7 proc. z 2,5 proc. Utrzymanie oczekiwań na wyższym poziomie wskaże przejściowość lutowego spadku i doda argumentów jastrzębiej frakcji w Fed, ale obecnie to wciąż za mało na trwałe wsparcie USD.
