Od dzisiaj, 13 lipca, wchodzą w życie przepisy regulujące kryptowaluty. Nowe regulacje mają monitorować wszelkie operacje finansowe związane z praniem pieniędzy i przeciwdziałać finansowaniu terroryzmu. Prawo nakłada obowiązek raportowania działalności do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej. Przypomnijmy, w styczniu rząd przyjął projekt, a w marcu br. zaakceptował go Sejm.
Na liście 25 podmiotów, zobowiązanych do raportowania znalazły się nie tylko banki, SKOK-i, ubezpieczalnie, fundusze inwestycyjne czy firmy płatnicze, ale także firmy związane z giełdą krypotwalut nazwane jako „podmioty prowadzące działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie wymiany pomiędzy walutami wirtualnymi i środkami płatniczymi, wymiany pomiędzy walutami wirtualnymi, pośrednictwa w wymianie, a także prowadzenia rachunków, o których mowa w ust. 2 pkt 17 lit. e”.
Ustawa przewiduje także nowe kategorie instytucji, które mają stosować ustawę o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, a także wybrane zadania Komitetu Bezpieczeństwa Finansowego. Dodatkowo w regulacji uwzględniono mechanizmy dotyczące przygotowania krajowej oceny ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, a także obowiązki instytucji obowiązanych, w tym dotyczące stosowania środków bezpieczeństwa finansowego. Jednostki powiązane z rynkiem kryptowalut powinny wiedzieć także o tym, że ustawa reguluje również zasady dotyczące gromadzenia przez GIIF informacji potrzebnych do wypełniania przez niego zadań ustawowych, ich ochrony oraz udostępniania tych informacji innym podmiotom, a także przepisy dotyczące wstrzymywania transakcji i blokowania rachunków. Zawarto także informacje dotyczące kontroli instytucji obowiązanych, a także sankcji administracyjnych nakładanych na instytucje obowiązane nieprzestrzegające obowiązków nałożonych na nie tą ustawą.
Ustawa definiuje także „walutę wirtualną” jako jedna ze składowych „wartości majątkowych”.
„Rozumie się przez to cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:
- a) prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznejb) międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące
c) pieniądzem elektronicznym w rozumiem u ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych
d) instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi
e) wekslem lub czekiem – oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.”
Źródło: BusinessInsider, Pixabay
Zobacz też:
