Jak wynika z uzasadnienia projektu ustawy, celem wprowadzenia zmian ma być docelowo zmniejszenie obciążeń fiskalnych podatników.
Obniżenie stawki podatku
Nowe brzmienie ustawy uwzględnia obniżenie o 1 punkt procentowy stawki podatku z pierwszego przedziału skali podatkowej tj, z 18% do 17%, z jednoczesnym utrzymaniem stawki podatku w wysokości 32% dla dochodów powyżej 85 528 zł.
Obniżenie stawki podatku dotyczyć będzie wszystkich podatników, którzy uzyskują dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej, w tym emerytów i rencistów, a także przedsiębiorców, którzy w odniesieniu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie wybrali podatki liniowego, czy ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Koszty uzyskania przychodu
Projekt ustawy przewiduje też ponad dwukrotny wzrost kosztów pracowniczych. Przykładowo, miesięczne koszty pracownicze z tytułu jednego stosunku pracy wynoszą dziś 111,25 zł. Po nowelizacji kwota ta ma wzrosnąć do 250 zł miesięcznie. Roczny limit kosztów podatkowych wynikających np. z jednego stosunku pracy nie może obecnie przekroczyć 1 335 zł, zaś po nowelizacji wzrośnie do 3 000 zł. W przypadku uzyskiwania przychodów z więcej niż z jednego stosunku służbowego, górna granica kosztów pracowniczych zostanie zwiększona z 2 002,05 zł do 4 500 zł.
Zmiany obejmą też osoby dojeżdżające do pracy do innej miejscowości. W ich przypadku limit miesięczny zostanie zwiększony z 139,06 zł do 300 zł, zaś limit roczny z obecnych 2 502,56 zł osiągnie pułap 3 600 zł. Podatnicy, którzy wykonują pracę na więcej niż jednym etacie i jednocześnie dojeżdżają do pracy do miejscowości innej niż miejsce zamieszkania, skorzystają z kosztów podatkowych w wysokości 5400 zł. W odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2019 r., przewidziano przepisy przejściowe.
Kwota wolna i zaliczki na podatek
Konsekwencją obniżenia stawki podatku są zmiany dotyczące kwoty zmniejszającej podatek (zmieniają się elementy wzoru, według którego jest ustalana wysokość kwoty zmniejszającej podatek dla określonej wysokości dochodów), a także zmiana przepisu określającego sposób poboru zaliczek na podatek przez zakład pracy.
Przy obliczaniu zaliczek na podatek (od dochodów rocznych nieprzekraczających kwoty 85 528 zł) będzie stosowana kwota zmniejszająca podatek w wysokości 525,12 zł (już od października 2019 r.). Warto również pamiętać, że na mocy nowelizacji uchwalonej jeszcze w 2018 r., od 1 stycznia 2020 zaliczki na podatek w przypadku przekroczenia drugiego progu skali podatkowej pobiera się od części dochodu według stawki 32% już w miesiącu przekroczenia progu (a nie jak dotychczas, dopiero w kolejnym miesiącu).
Przeczytaj także:
Rozliczenie dochodów osiągniętych w 2019 r.
Znowelizowane przepisy będą obowiązywać w stosunku do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2020 r. Ustawa przewiduje jednak szereg przepisów przejściowych w stosunku do dochodów, uzyskanych już w 2019 r. Dochodu te będą korzystały z obniżonej stawki jednak nie 17% a 17,75%.
Natomiast zaliczka na podatek w okresie październik – grudzień będzie pobierana w wysokości 17%, jednak na wniosek podatnika płatnik pobierze zaliczkę według stawki obowiązującej za cały rok 2019, czyli 17,75%. Przepisy przejściowe dotyczą również kosztów uzyskania przychodów.
Co to dla mnie oznacza?
Celem nowelizacji jest obniżenie kosztów pracy, jednak wprowadzenie zmian już od października 2019 r. spowoduje spore utrudnienia dla płatników, a także skomplikuje przygotowanie zeznań rocznych za 2019 r. przez podatników.
Już dziś warto podjąć kroki w celu weryfikacji wpływu na rozliczenia podatkowe przyjętych zmian w PIT wprowadzających niższą stawkę podatkową oraz podwyższone koszty pracownicze.
Źródło: PwC
