Najnowsze dane ze szwajcarskiej gospodarki okazały się lepsze od oczekiwań, co mogło zaniepokoić polskich kredytobiorców zadłużonych we frankach. W drugim kwartale tego roku szwajcarski PKB wzrósł o 0,6% kw/kw ( o 2% rdr) wobec prognoz na poziomie 0,4%. To wynik najlepszy od ostatniego kwartału 2014 roku. Motorem napędowym okazały się wydatki rządowe oraz handel zagraniczny (w drugim kwartale eksport wzrósł o 0,8%). Dodatkowo stopa bezrobocia pozostaje na bardzo niskim poziomie (3,3%). Niniejsze odczyty mogą oznaczać, że helwecka gospodarka powoli odzyskuje swój blask. Mimo wszystko dane nie wpłynęły znacząco na kurs CHF/PLN. Co więcej, początek września przyniósł umocnienie polskiej waluty względem franka szwajcarskiego.

Nie ma cienia wątpliwości, że dobre odczyty z gospodarki przemawiają za umocnieniem krajowej waluty. Jednak najnowsze osiągnięcia Szwajcarii nie wyróżniają się na tle Europy. Co więcej, wzrost helweckiej gospodarki nie jest w stanie konkurować z dynamiką polskiego PKB, która według szacunków w tym roku wyniesie 3,3% rdr. Co prawda stopa bezrobocia w Polsce (8,6%) jest znacznie wyższa niż w Szwajcarii, lecz pozostaje ona w wyraźnym trendzie spadkowym. Ponadto to wynik jest najniższy w historii. Najnowsze dane ze szwajcarskiej gospodarki nie stanowią mocnego argumentu na rzecz wzmacniania się franka szwajcarskiego. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że Szwajcarski Bank Narodowy prowadzi ultra ekspansywną politykę monetarną – aktualna stopa procentowa wynosi -0,75%. Narodowy Bank Polski także utrzymuje stopy procentowe na rekordowo niskich poziomach, lecz znacznie wyższych niż w Szwajcarii – ostatnio RPP nie dokonała żadnych zmian i pozostawiła stopę referencyjną na poziomie 1,5%. Ponadto Adam Glapiński podczas konferencji zasugerował, że jeżeli dojdzie do zmian w polityce monetarnej, to będą to raczej decyzje o charakterze jastrzębim. Polityka stóp procentowych przemawia na korzyść złotego tym bardziej, że SNB nie spieszy się z normalizacją polityki monetarnej, podobnie jak EBC, czy najbardziej jastrzębi Fed. Świadczyć o tym mogą słowa Thomasa Jordana prezesa SNB, który siedemnastego sierpnia stwierdził, że frank szwajcarski jest nadal znacząco przewartościowany.

Taka sytuacja nie jest niczym nowym, o czym świadczy kurs CHF/PLN. Ten od pamiętnego czarnego czwartku (15 stycznia 2015) pozostaje stabilny – na wykresie można zaobserwować wyraźny trend horyzontalny. Co więcej, widoczne w tym czasie okresy dynamicznego wzrostu helweckiej waluty były pochodną jednorazowych zdarzeń, czy też wzmożonych napięć w globalnej gospodarce (np. decyzja o Brexicie lub napięta sytuacja na rynkach finansowych na początku bieżącego roku). W takich momentach inwestorzy poszukują bezpiecznych przystani, do których zaliczany jest frank szwajcarski. Ta wyjątkowa funkcja może być utożsamiana z najgroźniejszym czynnikiem ryzyka dla złotego w dzisiejszych, pełnych zawirowań czasach.

Ewentualnych zagrożeń deprecjacji polskiej waluty można próbować doszukać się także w nieco innych aspektach. Po pierwsze należy zwrócić uwagę na agencje ratingowe, które w tym roku nie były zbyt łaskawe dla Polski a w dalszym ciągu pilnie obserwują sytuację nad Wisłą. W dalszym ciągu panuje u nas napięta sytuacja polityczna, która utożsamiana jest przede wszystkim ze sporem o Trybunał Konstytucyjny. Ponadto, rynek obawia się przekroczenia poziomu 3% dla wskaźnika deficyt budżetowy/PKB. Obawy przybierają na sile tym bardziej, że już teraz pojawiają się głosy o rzekomym braku środków na realizację programu ,,Rodzina 500+”. Tymczasem koszt tego projektu wyniesie w 2017 roku 23 mld zł, a rząd planuje jeszcze dodatkowo obniżyć wiek emerytalny. Pomysł ten jest sprzeczny z trendami demograficznymi i generuje znaczące ryzyko niewykonania budżetu. Te wiszące nad złotym czynniki ryzyka mogą skutecznie ograniczać siłę polskiej waluty.

Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki nie należy formułować zbyt negatywnych prognoz dla frankowiczów. Wiele wskazuje na to, że w najbliższym czasie kurs CHF/PLN pozostanie stabilny. Obecnie kurs oscyluje w rejonach 3,95. Ważnym oporem jest poziom 4,02, natomiast wsparcie stanowią okolice 3,91. Nie wydaje się, aby w najbliższych tygodniach kurs był w stanie trwale wyłamać się z niniejszego kanału. Co więcej, w nieco szerszej perspektywie nie można wykluczyć stopniowego umacniania się złotego. Inwestorzy po ostatnich spadkach zrealizowali zyski, czego efektem była korekta. Obecnie CHF/PLN wydaje się powracać do trendu spadkowego. Bardzo solidną barierę stanowią okolice poziomu 3,80 (dolne ograniczenie długoterminowej konsolidacji). Oczywiście nadrzędnym warunkiem realizacji tego scenariusza jest względy spokój na światowych rynkach, który nie zachęci inwestorów do poszukiwania bezpiecznych przystani. W średnim terminie kurs CHF/PLN będzie prawdopodobnie kontynuował trwający od ponad półtora roku trend boczny.

Lukasz Rozbicki_1Łukasz Rozbicki, MM Prime TFI