Należy pamiętać, że z dniem 1 stycznia 2017 r. wejdzie w życie ustawa z 22 lipca 2016r.  o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw, która określa minimalną stawkę na poziomie 13 zł brutto za godzinę dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia (art. 734 KC) i umowy o świadczenie usług (art. 750). Wynagrodzenie w ww. wysokości powinno być wypłacone w formie pieniężnej, a dodatkowo w przypadku umów zawartych na czas dłuższy niż 1 miesiąc, wypłaty powinny być dokonywane co najmniej raz w miesiącu. Ustawodawca wprowadził również zasadę, że wynagrodzenia w wysokości wynikającej z minimalnej stawki godzinowej nie można się zrzec. Ponadto nowelizacja przewiduje, iż w przypadku nieokreślenia sposobu potwierdzania liczby godzin w umowie, to zleceniobiorca/usługobiorca przedkłada zleceniodawcy informację o liczbie godzin wykonywania zlecenia/świadczenia usług. Może to powodować utratę kontroli nad czasem poświęcanym przez zleceniobiorców, a w konsekwencji wiązać się z dodatkowymi obciążeniami finansowymi dla podmiotu zlecającego. Ustawodawca przewidział również kilka wyjątków, w których nowelizacja nie będzie miała zastosowania. Minimalna stawka godzinowa nie będzie miała zastosowania m.in. w przypadku umów zlecenia lub umów o świadczenie usług, jeżeli: o miejscu i czasie świadczenia usług decyduje zleceniobiorca/usługobiorca, oraz i przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie uzależnione od wyników (wynagrodzenie prowizyjne). Należy pamiętać, że w sytuacji, gdy wynagrodzenie nie zostanie w praktyce dostosowane do minimalnej stawki godzinowej, zleceniobiorca/usługobiorca będzie mógł dochodzić przed sądem wynagrodzenia w wysokości obliczonej z zastosowaniem stawki minimalnej.  Ponadto niewypłacanie wynagrodzenia w wysokości 13 zł brutto za godzinę stanowić będzie od 1 stycznia 2017 r. w y k r o c z e n i e zagrożone karą grzywny od 1000 zł do 30 000 zł.

Ponadto z dniem 1 stycznia 2017 r. w Kodeksie Cywilnym wejdą w życie następujące istotne zmiany, z których wynika, iż Prokura może obejmować umocowanie także albo wyłącznie do dokonywania czynności wspólnie z członkiem organu zarządzającego lub wspólnikiem uprawnionym do reprezentowania handlowej spółki osobowej. Kierowane do przedsiębiorcy oświadczenia lub doręczenia pism mogą być dokonywane wobec jednej z osób, którym udzielono prokury. 

Nowelizacja uregulowała także w końcu dylematy, które powstawały dotychczas w zakresie liczenia terminu, w którym należało dokonać czynności prawnej, np. w odpowiedzi na wezwanie sądu w sprawie cywilnej. Jednoznacznie określono zatem, iż jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy lub na sobotę, termin upływa następnego dnia, który nie jest dniem wolnym od pracy ani sobotą.

Z kolei z dniem 1 stycznia 2017 r. w kodeksie spółek handlowych wejdą w życie między innymi następujące zmiany. Przepis art. 209 k.s.h. będzie stanowił, iż w przypadku sprzeczności interesów spółki z interesami członka zarządu, jego współmałżonka, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia oraz osób, z którymi jest powiązany osobiście, członek zarządu powinien ujawnić sprzeczność interesów i wstrzymać się od udziału w rozstrzyganiu takich spraw oraz może żądać zaznaczenia tego w protokole. 

Dodatkowo, przepis art. 236 k.s.h. z kolei przewidywać będzie, iż Wspólnik lub wspólnicy reprezentujący co najmniej jedną dziesiątą kapitału zakładowego mogą żądać zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników i umieszczenia określonych spraw w porządku obrad tego zgromadzenia wspólników. Ponadto Wspólnik lub wspólnicy reprezentujący co najmniej jedną dwudziestą kapitału zakładowego mogą żądać umieszczenia określonych spraw w porządku obrad najbliższego zgromadzenia wspólników. Żądanie takie należy złożyć na piśmie zarządowi najpóźniej na trzy tygodnie przed terminem zgromadzenia wspólników. Zarząd wprowadza sprawy objęte żądaniem wspólników do porządku obrad najbliższego zgromadzenia wspólników i zawiadamia o tym wspólników zgodnie z art. 238 k.s.h. Jeżeli w terminie dwóch tygodni od dnia przedstawienia zarządowi żądania, o którym mowa w art. 236 § 1, nadzwyczajne zgromadzenie wspólników nie zostanie zwołane z porządkiem obrad zgodnym z żądaniem, albo gdy w porządku obrad najbliższego zgromadzenia wspólników nie zostaną zamieszczone sprawy, o których mowa w art. 236 § 11, sąd rejestrowy może, po wezwaniu zarządu do złożenia oświadczenia, upoważnić do zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników występujących z żądaniem. Wspólnicy, na żądanie których zostało zwołane zgromadzenie, mogą zwrócić się do sądu rejestrowego o zwolnienie z obowiązku pokrycia kosztów nałożonych uchwałą zgromadzenia.

W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666) wprowadzono następujące zmiany. Pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników, nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy może ustalić warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania. Pracodawca zatrudniający co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników, nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy, ustala warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania, jeżeli zakładowa organizacja związkowa wystąpi z wnioskiem o jego ustalenie. W regulaminie wynagradzania pracodawca może ustalić także inne świadczenia związane z pracą i zasady ich przyznawania. Przewidziane są także zasady wprowadzania regulaminu pracy.

Ponadto w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca będzie obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Świadectwo pracy dotyczy okresu lub okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy. Jednakże w przypadku nawiązania z tym samym pracownikiem kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy wyłącznie na jego wniosek, złożony w postaci papierowej lub elektronicznej; wniosek może być złożony w każdym czasie i dotyczyć wydania świadectwa pracy dotyczącego poprzedniego okresu zatrudnienia albo wszystkich okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy. Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą.

Ważne jest też wprost nakazanie pod rygorem nieważności zawierania na piśmie umów łącznego powierzenia mienia

Kolejną ważną zmianą jest wydłużenie terminu wniesienia do sądu odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę. Termin ten będzie wynosił 21 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę. Żądanie przywrócenia do pracy lub odszkodowania wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia lub od dnia wygaśnięcia umowy o pracę. Żądanie nawiązania umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o odmowie przyjęcia do pracy.

Autor: Adwokat Małgorzata Krzyżowska, Aliant® Małgorzata Krzyżowska Międzynarodowa kancelaria prawna