Skrócenie procedur rozpatrywania wniosków, możliwość ubiegania się o zezwolenie na pracę zgodnie z miejscem wykonywania pracy, zwolnienie z procedury zezwolenia na pracę i pobyt w przypadku zmiany stanowiska w tej samej firmie, możliwość przedłużenia pobytu na podstawie wizy na terenie Polski, bez konieczności wyjazdu – proponuje m.in. Konfederacja Lewiatan. Poniżej pełna lista rekomendacji dotyczących zatrudniania cudzoziemców.

  1. ZATRUDNIENIE KRÓTKOOKRESOWE

Od 1 stycznia 2018 r. nastąpią zmiany w zakresie wydawania zezwoleń na prace sezonowe i oświadczeń o powierzeniu pracy. Obawiamy się, że starostowie nie będą przygotowani do stosowania nowych procedur. Postulujemy, aby w przypadku oświadczeń całą dokumentację można było składać drogą elektroniczną. Konieczne jest także wydanie rozporządzenia ws. zawodów, które cudzoziemcy będą mogli wykonywać na podstawie oświadczenia o powierzeniu pracy.

  1. ZEZWOLENIA NA PRACĘ, ZEZWOLENIA NA POBYT I PRACĘ
  • skrócenie procedur rozpatrywania wniosków – dziś występują ogromne opóźnienia, w niektórych województwach procedury trwają nawet 6-8 miesięcy. Właściwe wydziały wymagają wsparcia kadrowego i finansowego. Taki stan niepewności stawia pod znakiem zapytania plany przedsiębiorców, ale także wpływa na wizerunek naszego kraju wśród inwestorów i potencjalnych pracowników.
  • możliwość ubiegania się o zezwolenie na pracę zgodnie z miejscem wykonywania pracy – dziś czynności są podzielone i wykonywane są ze względu na miejsce pobytu, miejsce wykonywania pracy oraz miejsce siedziby pracodawcy,
  • zwolnienie z procedury zezwolenia na pracę i pobyt w przypadku zmiany stanowiska w tej samej firmie – umożliwi to awanse lub zmiany zakresów obowiązków i nie będzie dyskryminujące dla tej grupy pracowników,
  • rozważenie odejścia od obowiązku uzyskania opinii starosty – przy obecnym rynku pracy taki wymóg jest nieuzasadniony; można również rozszerzyć listę zawodów zwolnionych z obowiązku uzyskania informacji starosty (obecne wykazy nie odzwierciedlają potrzeb rynku pracy),
  • umożliwienie sprawdzenia kompletności wniosku o zezwolenie na pobyt i pracę „od ręki” – obecnie cudzoziemcy czekają po kilka miesięcy na samo formalne sprawdzenie kompletności wniosku (często w tym czasie kończy im się aktualny dokument pobytowy),
  • umożliwienie składania elektronicznych załączników – w 2018 r. wnioski będzie można składać elektronicznie, ale załączniki wciąż będą doręczane w formie tradycyjnej,
  • możliwość przedłużenia pobytu na podstawie wizy na terenie Polski, bez konieczności wyjazdu,
  • możliwość przedłużenia zezwolenia na pracę przy przedłużeniu umowy u danego pracodawcy – obecnie trzeba składać nowy wniosek o nowe zezwolenie na pracę,
  • wydawanie pracownikowi zezwoleń „na agencję pracy tymczasowej”, bez względu na pracodawcę użytkownika, na rzecz którego tę pracę wykonuje; określenie wzoru dokumentu potwierdzającego ustalenia pomiędzy agencją i pracodawcą użytkownikiem w zakresie zatrudnienia cudzoziemca – obecnie urzędnicy wymagają umowy handlowej.
  1. ZAŚWIADCZENIA A1 DLA OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH (POTRZEBY TRANSPORTU DROGOWEGO)

Postulujemy wypracowanie systemowego rozwiązania w zakresie wydawania zaświadczeń A1 dla obywateli państw trzecich, pracujących w transporcie drogowym.

Transport generuje ok. 6,5% PKB i zatrudnia (bezpośrednio i pośrednio) około miliona osób. Szansą na utrzymanie jego konkurencyjności jest uzupełnianie braków kadrowych cudzoziemcami. Zatrudnienie cudzoziemca z państw trzecich wymaga uzyskania zaświadczenia A1 (wynika to m.in. z dyskusyjnej praktyki niektórych państw). Wysyłając pracownika do pracy za granicą należy dokonać rozstrzygnięcia w systemie którego państwa pracownik ma być ubezpieczony (opłacać składki). I tu pojawia się istotna bariera.

Pracownik wykonujący pracę za granicą otrzymuje z ZUS zaświadczenie A1. Potwierdza ono podleganie polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych. Otrzymanie zaświadczenia A1 wpływa również na bezpieczeństwo polskich przedsiębiorców, ponieważ organy kontrolne coraz większej liczby państw członkowskich (m.in. Francja, Austria) – bez wyraźnej podstawy prawnej – traktują posiadanie zaświadczenia jako potwierdzenie prawidłowości wysyłania pracowników. ZUS coraz częściej odmawia legalnie przebywającym i zatrudnionym na terytorium Polski obywatelom państw trzecich wydania zaświadczenia A1 w oparciu o ocenę „miejsca zamieszkania”.